Поведу коничка на зелены лучкы,
Сам піду ку милой стиха, помалючкы.

Бо она так думат, же єй не любую,
А я за недовго взяти єй рихтую.

Як собі засьпівам на враным коничку
Мила заплакала, як брала водичку.

Не плач, мила, не плач, не на війну иду,
Лем тогди заплачеш, як до тя не прийду.

Юж сонечко зашло за високу гору,
Засьвітив місячок до нашого двору.

Засьвіт мі, місячку, на узку дражечку,
Піду посмотрити свою фраїрочку.

Вершком, мила, вершком, а я піду крайом,
Там мы ся зийдеме під зеленым гайом.